Biehler x il magistrale racing team
Rotterdam, Nederland
Wij zijn Biehler x Il Magistrale Racing Team, een jong, getalenteerd, zeer ambitieus en sociaal team van fixed gear rijders. We zijn er trots op dat we echte teamspelers zijn, zowel op als naast de fiets. Samen binnen het team maar ook met onze partners. De ploeg is eind 2015 opgericht, met de NL Crit Series als onze belangrijkste proeftuin. In de afgelopen 4 jaar is het team gegroeid en ontwikkeld tot een belangrijke speler in de internationale fixed gear scene. Met overwinningen op de grootste internationale races en een dominantie van de NL Crit Series in 2018.
Waarom heb je Titici gekozen:
Ongelooflijke rijeigenschappen en stijfheid maakten onze keuze voor Titici vrij eenvoudig! Titici maakte het voor ons mogelijk om op onze droomfiets met vaste versnellingen te rijden. Samen hebben we de beste geometrie gecreëerd voor elk van onze rijders. We houden echt van het gevoel van de bovenbuis, het geeft ons de perfecte controle in hoge snelheidsbochten op stratencircuits. Dit is de perfecte fiets voor ons en voelt aan als een maatpak, elke keer als we erop rijden!
De A-GR01 op 's werelds hoogste vulkaan
Op de Ojos del Salado kun je de hemel met je handen aanraken, nadat je je ogen hebt uitgekeken op de wonderen van de ongerepte natuur: zoutvlaktes, lagunes, flamingo's. En het was hier, op de hoogste actieve vulkaan ter wereld (6.891 m), op de grens tussen Chili en Argentinië, dat Mirco Robaldo zijn nieuwste avontuur met de TITICI A-GR01 ondernam.
Mirco, 48 jaar, is de specialist op het gebied van Travel&Mountain en maakt deel uit van het management van Editoriale Domus Advertising, de uitgever die ook achter tijdschriften als Meridiani, Meridiani Montagne, Meridiani Cammini en de website montagna.tv zit. Hij is een echte fan van bergsporten en fietstoerisme en koos onze aluminium gravel bike om 360 km door de Atacama woestijn te fietsen. Hij vertrok vanuit Caldera, een stad aan de Chileense Pacifische kust, om de kleine onbemande Murray refuge (4.550m boven de zeespiegel) te bereiken. Van daaruit ging hij te voet op weg naar de spectaculaire top van de vulkaan. Zijn avontuur begon op 21 december en, vergezeld van een paar vrienden, bereikte hij de top van de Ojos del Salado op 2 januari.
Uitputtend?
"Het was een uitdagende reis, maar niet verschrikkelijk. De verzengende hitte van de Atacama-woestijn, een van de droogste ter wereld, overviel ons en dwong ons een extra dag te fietsen en onze reistijd opnieuw te programmeren. Ook de steile hellingen stelden ons op de proef. Op de fiets hebben we in totaal 5600 meter hoogtewinst geboekt."
Vertel ons over uw reisroute.
"We vertrokken vanuit Caldera, aan de kust van de Stille Oceaan, en na vijf dagen kwamen we aan bij het eerste basiskamp in Laguna Verde, 4.300m boven de zeespiegel. We bleven hier drie dagen om te acclimatiseren voordat we weer op de motor stapten en op weg gingen naar het Atacama-kamp op 5.240 meter boven zeeniveau. De route was dit jaar echter onbegaanbaar door een teveel aan zand. Daarom lieten we de motoren achter bij de Murray refuge en gingen te voet verder. Helaas konden Marco en Grazia - mijn twee avontuurlijke metgezellen - de top niet bereiken en stopten ze op 6.500m hoogte."
Hoe vond je de TITICI A-GR01?
"Dit was mijn eerste rit met de TITICI A-GR01. Hij beviel me erg goed. Ik waardeerde de veelzijdigheid van zijn set-up. Ik heb de stuurpen ingekort om meer rechtop te kunnen zitten en gekozen voor 47 mm banden en een geveerde voorvork om mijn comfort te verhogen en mijn gewrichten niet te belasten op de gravelpaden. Ik vond de A-GR01 ook heel gemakkelijk uit elkaar te halen en weer in elkaar te zetten, een proces dat van vitaal belang is voor het vervoer van een fiets per vliegtuig, maar dat vaak lang en ingewikkeld kan zijn."
Waarom heb je voor een aluminium frame gekozen?
"Omdat het perfect is voor lange avonturen: het is robuust en makkelijk te repareren als er iets misgaat."
Hoe ben je aan het vervoer van materiaal gekomen?
"Een lokaal bedrijf vervoerde voedsel en water naar de twee kampen, Laguna Verde en Atacama. Verder nam ik alles mee op de motor: technische kit, wandelschoenen, tent, slaapzak, rolmat, donsjack voor grote hoogtes, eten en water. Kortom, alles wat nodig is voor een 14-daagse tocht in the middle of nowhere. Ik droeg gewone trailrunningschoenen voor het fietsen met platte pedalen, zodat ik geen extra paar specifieke fietsschoenen hoefde mee te nemen. Om alles te vervoeren, bevestigde ik een universele bagagedrager van Thule op de voorvork voor het meenemen van fietstassen. De fiets is al ingesteld op het monteren van achterdragers, waar ik een Tubus bagagedrager heb bevestigd. Zowel vooraan als achteraan heb ik Vaude tassen gebruikt en tot slot heb ik een lichtere tas aan het stuur bevestigd. Voor het water heb ik, naast de twee standaard bidons, drie bidonhouders toegevoegd: één onder het frame en twee aan de vorken. Zo kon ik vijf liter water meenemen, hoewel ik nog steeds meer moest vragen aan de paar auto's die me onderweg passeerden, omdat ik in de hitte zoveel dronk."
Hebben jullie de terugreis ook op de fiets gedaan?
"Ons avontuur was een onafhankelijke reis op een plek waar heel weinig was - niet eens water om te douchen - waar je je eigen eten moest maken en je eigen tent moest opzetten en afbreken om te slapen. We deden dat 14 dagen lang en na de top waren we zo uitgeput - vooral mentaal - dat toen twee Chileense bergbeklimmers die we onderweg tegenkwamen ons een lift aanboden, we die aannamen. We laadden alles in hun pick-up truck en gingen terug naar de bewoonde wereld voor een lekkere herstellende douche."
Luca Di Maggio
"Je ziet die fijne, elegante bovenbuis - helemaal plat - en je beseft meteen dat je het perfecte oppervlak in handen hebt om kunst te maken." Luca Di Maggio, alias Mr. Di Maggio, is een straatkunstenaar in Milaan en het gezicht van de creatieve stadscultuur die opbloeit in steden over de hele wereld. Zijn acrylfiguren zijn te zien in de straten van Tel Aviv, tussen de daken van Brooklyn, op de afbrokkelende muren van Milaan, en op luiken en billboards.
Ze tot leven brengen op een Flexy Gravel's carbon frame was het begin van een vriendschap die ons in de wereld van de metropolitane kunst heeft getrokken. Het aangepaste frame werd zijn canvas. Met stiften en spuitverf heeft de heer Di Maggio een Titici fiets omgetoverd tot iets wat nog unieker is: een bewegend kunstwerk. De kunstenaar zelf trapt urenlang door straten over de hele wereld op zijn meesterwerk.
Hoe zou u uw kunst omschrijven?
"Mijn creaties zijn dagboeken, representaties van een leven dat ergens tussen dromen en realiteit valt. Ze zijn een vorm van therapie die ik op mezelf uitvoer. Mijn vader was rechter, ik studeerde rechten maar besefte toen dat het niets voor mij was. Ik werkte als grafisch ontwerper, maar voelde de aantrekkingskracht van fysieke vormen. Het schilderen van uitgestrekte muren is een essentiële fysieke uitlaatklep voor mij."
Net als fietsen, dat een terugkerend thema is in je werk.
"Fietsen is als schilderen: een ontspannende manier om stoom af te blazen. Fietsen en wielrenners zijn een bron van voortdurende inspiratie, want elke tocht is een metafoor voor het leven zelf: je komt moeilijke wegen en eindeloze beklimmingen tegen, maar als je de top bereikt, is het uitzicht ongelooflijk. Fietsen leert ons dat al onze inspanningen beloond zullen worden."
Waar kwam dat "gevoel" voor Titici vandaan?
"Ik voelde me onmiddellijk verbonden met het merk en de mensen die er werken. Ik ben een fervent voorstander van Made in Italy en Titici is daar een van de sterkste voorbeelden van in de wielersport. Ik heb nog nooit een carbonfiets gehad. De verbazingwekkende vormen van de Flexy Gravel trokken meteen mijn aandacht. Toen ik hem zag, dacht ik: dit is het perfecte canvas."
Wat heb je gekozen om af te beelden op het frame van je Flexy Grind?
"Het is een weergave van mijn persoonlijke ervaringen, waarin ik enkele algemene thema's heb verweven, zoals leven en dood. Op de bovenbuis en de vorken heb ik mijn hond geschilderd, die al 17 jaar bij me woont: we zijn samen oud geworden. Daarna heb ik mijn reizen op de fiets nagemaakt. Er staan bomen op, omdat ik een toegewijd milieuactivist ben. Ik heb ook mijn vader getekend, die ik enige tijd geleden heb verloren, en de bergen van Pale di San Martino waar hij ons mee naartoe nam op vakantie: Ik vind het een leuk idee om zijn gezicht te zien terwijl ik rijd. Onderaan de zadelbuis heb ik een patroon gemaakt van kleurrijke bolletjes. Ze zien eruit als snoepjes, om me eraan te herinneren dat ik moet eten om mijn energie op peil te houden. In de richting van de naaf zie je mijn klassieke gezichten, een element dat ik al jaren creëer, en krabbels, die ik interpreteer als een symbool van vrijheid en je laten meevoeren door je emoties."
Blij met het resultaat?
"Het kostte me bijna een maand om het te doen en het was vermoeiend. Er waren momenten dat ik het allemaal op wilde geven. Maar ik ben echt blij met het resultaat. Ik vind dat deze Flexy Gravel echt een slimme uitstraling heeft."
Wanneer ga je uit op je Titici?
"Bijna de hele tijd. Ik heb ervoor gekozen geen auto te hebben, de Flexy Gravel is mijn metgezel overal waar ik kom: op de weg of op gravel. Ik leg elke week ongeveer 400 km af."
Kent u de stedelijke omgeving zo goed, wat vindt u van fietsen in steden?
"De fiets wordt steeds prominenter, hij neemt de stedelijke ruimte over. Dit lijkt op een positieve verandering: Ik zie meer fietsers, meer fietspaden, meer blije mensen."
Bij Titici zijn we trots op de kans die we krijgen om met Mr. Di Maggio samen te werken. Deze samenwerking heeft de kunst van het fietsen maken en de kunst van het schilderen samengebracht, in een gezamenlijke liefde voor unieke projecten.
